Drugi w tym sezonie rajd na azymut przebiegał od Dywit do Redykajn. 16 kwietnia poznaliśmy malownicze tereny wokół Olsztyna, ciekawe też ze względów historycznych. 
W Dywitach niedaleko Olsztyna Henryk Mondroch, regionalny pasjonat historii, odkrył pozostałości po ogromnej bazie sterowców i balonów wojskowych. Zachowały się m.in. stacje cumujące oraz torowisko prowadzące do nieistniejącego hangaru.
Historia sterowców i balonów wojskowych w Dywitach sięga 1913 roku. Wtedy miasto Olsztyn zakupiło od miejscowego gospodarza teren pod bazę sterowców i balonów wojskowych. Wiosną następnego roku lotnisko było gotowe. Powstała olbrzymia hala o wysokości 34 metrów i długości 192 metrów.
Torowiska służące do transportu sterowców rozmieszczone były po oby stronach hali. Część zachowała się do dziś. Sterowce ściągano w dół i cumowano za pomocą lin przeplatanych przez stalowe obręcze umieszczone w żelbetowych blokach. W Dywitach były 24 punkty „kotwicze”. Na terenie lotniska znajdowały się garaże, warsztaty, magazyny, radiostacja i stacja meteorologiczna.
Sterowce z Dywit brały czynny udział podczas I wojny światowej, wykonywały głównie loty patrolowe i rozpoznawcze ale dokonywały też bombardowań. Ciekawostką może być fakt, że dowódca jednego z zeppelinów stacjonujących w Dywitach był kapitan Ernst Lehmann, który w maju 1937 r. zginął w katastrofie największego sterowca świata – Hindenburga.
Niestety fakt, że było to lotnisko wojskowe zaważył na tym iż po zakończeniu wojny na mocy Traktatu Wersalskiego rozebrano wszystkie urządzenia, hangar i pomocnicze obiekty. Historia lubi jednak zataczać dziwne kręgi; dzięki staraniom poszukiwaczy i pasjonatów można powiedzieć że dawna hala sterowców nadal żyje. Wiadomo, że część jej elementów posłużyła do budowy konstrukcji czterokondygnacyjnego garażu w mieście Darmstadt.
Po przejściu ścieżką historyczno – edukacyjną poświęconą istniejącemu na początku XX wieku w Dywitach lądowisku sterowców wyruszyliśmy na wędrówkę, która była czasami trochę trudna.
Były też i bardzo ekstremalne podchody pod górkę, ale daliśmy
radę .
Rekompensatą były piękne widoki, poznanie nieznanych miejsc położonych blisko Olsztyna