Późną jesienią – troszkę lata

Zdjęcie goryczki zrobił Tolek Leszczyński podczas sierpniowego wyjazdu w Bieszczady. Zauroczyła.  Próbowaliśmy uprawy na działce, niestety z kiepskim skutkiem. Pomyślałam, że nie lubi naszych nizinnych terenów. Do czasu….. Jednak czasem się udaje. Zobaczyliśmy ją na działce Jasi i Grzesia Kluczków. Myślę, że jeszcze spróbuję, może  tym razem doczekamy pięknych szafirowych dzwonków. Podobno są odmiany różowe i białe – ciekawe………..

A co o goryczkach w internecie?

Goryczka trojeściowa  -jeden z największych gatunków krajowych goryczek. Rośnie w górach południowej i środkowej Europy, oraz na Kaukazie. W Polsce jest pospolity w całym paśmie Karpat oraz w Karkonoszach. Spotkać go też można w Górach Świętokrzyskich i w okolicach Ojcowa, ale jest tam znacznie rzadsza.

Kwitnie od lipca do września. Kwiaty zapylane są głównie przez trzmiele. Siedlisko Roślina górska. Rośnie na obrzeżach lasów, na polanach śródleśnych, halach górskich, na piargach, brzegach potoków, w kosówce, pomiędzy skałami. Jest niewymagająca – rośnie na różnych typach podłoża, zarówno na wapieniu, jak i na podłożu niewapiennym. W Tatrach dochodzi do wysokości 1900 m n.p.m. Najwyższe jej stanowisko znajduje się na Miedzianym. Zwykle tworzy populacje liczące po kilkaset osobników, rzadziej kilka tysięcy. Cechy fitochemiczne Roślina trująca. Ziele zawiera trującą gencjopikrynę, korzenie trujące alkaloidy – gencjaninę i gencjanidynę. U ludzi powodują one przekrwienie błony śluzowej i wzmożenie kurczliwości żołądka, nudności i wymioty. Zwierzęta nie jedzą tej rośliny, ze względu na jej gorzki smak.

1 komentarz do “Późną jesienią – troszkę lata

  1. Moja goryczka bez łodygowa też w tym roku nie kwitla i kiepsko rośnie, ale jeszcze powalczymy. Pozdrawiam

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *