Mołtajny
Gotycki kościół został wybudowany pod koniec XV w., wieża została podwyższona na początku XVI w, ozdobiona blendami, zwieńczona szczytem schodkowym ze sterczynami. 
Ołtarz i organy ufundowane zostały przez Egloffsteinów w 1782.
Organy zbudował Karol Henryk Obuch z Morąga. W posadzce kościoła znajdowała się płyta nagrobna jednego z rodu Schliebenów († 1561), właścicieli Mołtajn do XVII wieku.
Na cmentarzu przykościelnym zachował się grobowiec (uszkodzony) Albrechta († 1791) i Henrietty Egloffsteinów († 1776).
Arklity
Na zespół pałacowo-parkowy składały się pałac i rozległy park krajobrazowy. Pałac wybudowano w 1782 roku
Po II wojnie światowej pałac użytkowany był przez miejscowe PGR. Po opuszczeniu pałacu przez użytkowników, w 1983 r. uległ on pożarowi. Po pożarze pałac nie był odbudowywany. Właścicielem ruin jest osoba prywatna.
Dragosze
Pałac barokowy z elementami klasycystycznymi. Należał do trzech największych rezydencji w Prusach Wschodnich i jest największym pałacem na Mazurach. Jest to budynek dwukondygnacyjny na całej długości fasady z czetrokolumnowym portykiem w porządku jońskim z trójosiowym ryzalitem. Fasada pałacu ma wystawę północno-wschodnią, a parkowa południowo-zachodnią. W 1766 r. nastąpiła przebudowa elewacji, a ok. 1785 r. na miejsce schodów do reprezentacyjnego wejścia wykonano podjazd. W początkach XVIII w. zrealizowano wystrój wnętrz, które zmieniano jeszcze w późniejszym okresie. W lewym skrzydle pałacu od reprezentacyjnego wejścia znalazła się kaplica i ogród zimowy od strony parku. W prawym skrzydle pałacu znajdowały się apartamenty dla gości i teatr.
W 1725 r. w lewym skrzydle pałacu oddano do użytku kaplicę pałacową. Ok. 1840 r. kaplica została poddana neogotyckiej przebudowie, a ok. 1889 r. dobudowano do niej aneks pełniący funkcję mauzoleum.
Znalazły się tam tumby ostatnich drogoskich Denhofów – Stanisława Ottona Denhofa, i jego siostry, Angeliki zu Dohna, zmarłej w 1866 r. Znajdują się tu leżące postacie naturalnej wielkości wykute przez Edwarda Lürssena w białym marmurze. Ściany kaplicy zdobią epitafia członków rodziny Stolberg-Wernigerode. Jest to jedyna znana kaplica memoratywna w dawnych Prusach Wschodnich.
Majątek w Drogoszach jak każdy większy pałac czy zamek posiada liczne legendy związane z jego założeniem. Niemniej jednak, ta dotycząca symboliki architektury pałacu, w zdecydowanej większości jest prawdziwa. 100 metrowej długości budowla posiada 4 kolumny – symbolizujące cztery pory roku, 12 kominów – tyle ile jest miesięcy, 52 pokoje – tyle ile tygodniu w ciągu roku, 365 okien – tyle co dni w roku i 7 balkonów – tyle co dni w tygodniu.